"Białe kwiaty czarnego bzu" - Beata Znojkowa

"Czasami marzenia nie wystarczą…

Wiedeń, lata 80. XX wieku. Trzy Polki decydują się na emigrację. Jeszcze się nie znają, ale już wkrótce ich drogi przetną się w najmniej spodziewanym momencie.

Ewa, nie radząc sobie z rolą matki i żony, widzi w wyjeździe szansę na wyrwanie się z domowej rutyny. Alicja marzy o dobrze płatnej, legalnej pracy opiekunki osób starszych. Grażyna natomiast ma obiecane zatrudnienie w hotelu oraz perspektywę awansu.

Wkrótce życie konfrontuje ich wyobrażenia o krainie mlekiem i miodem płynącej z brutalną rzeczywistością. Marzenia o wolności, karierze oraz szybkim zarobku z dnia na dzień rozwiewają się, a kobiety muszą radzić sobie same – każda na swój sposób. Los skłania je do dalszej walki o siebie i swoją przyszłość. To wyzwanie może okazać się jednak dla nich zbyt trudne…"

Emigracja niejednokrotnie bywa decyzją, która ma mieć lepszy wpływ na nasze życie. Mimo braku znajomości języka ludzie wyjeżdżają, by zarobić na przyszłość. Często ta decyzja spowodowana jest innymi przesłankami, czy ucieczką od codzienności. Nie zawsze jednak bywa tak kolorowo, jak się wydaje...

Ewa, Alicja i Grażyna to trzy kobiety, które wyjechały z Polski do Austrii. Każda z nich wyjechała w innym celu, pełna nadziei i marzeń. Rzeczywistość jednak szybko pokazała swoje oblicze, a kobiety zostały zdane same na siebie. Los postawił przed nimi niemałe trudności, pytanie tylko, czy dadzą radę się z nimi zmierzyć. Jak duże wyzwania czekają na kobiety?

"Białe kwiaty czarnego bzu" to piękna historia łącząca w sobie klimat powieści wcześniejszych lat i emigracji. Powieść ta opowiada o realiach ludzkiego życia, trudnościach spotykanych na swojej drodze. Porusza kwestie błahe, jak i poważniejsze tematy. Opiera się na niedoścignionych marzeniach i ogromnej walce o lepsze jutro. Przybliża temat emigracji, ukazując przy tym problemy, z jakimi niejednokrotnie zmagają się emigranci-poszukiwaniem swojego miejsca, uczciwej pracy i nadziei...

Beata Znojkowa stworzyła pełną emocji opowieść, przedstawiającą życie w latach osiemdziesiątych. Akcja umiejscowiona w Wiedniu pozwala poznać to miasto, dając jego namiastkę. Klimat historii jest niesamowity, przenoszący czytelnika do ówczesnych lat. Bohaterowie, wraz z ich zachowaniami to ciekawe charaktery, dobrze dopasowane do fabuły. Nie brakuje również szczegółów, jak sama sceneria czy język, idealnie zgrywające się z całością.

Osobiście, "Białe kwiaty czarnego bzu" to jedna z niewielu powieści z wątkiem historycznym, która przypadła mi do gustu. W tej pozycji, mamy do czynienia z ciekawą fabułą i delikatnym naznaczeniem tła. Sama fabuła jest interesująca, wyróżniająca się, mająca odzwierciedlenie nie tylko w latach osiemdziesiątych, ale i ówcześnie. Lektura przebiegła mi w ekspresowym tempie, zapewniając miły wieczór w jej towarzystwie. Ocena: 7,5/10.