Czas, który stanął w miejscu. Zdrowie, które stało się priorytetem. Świat stał się inny. Natura powoli wraca do życia. Ludzie przebywają w zamknięciu. Wreszcie doceniamy to, co mieliśmy na co dzień. Dostrzegamy to, czego nasze oczy nie widzą - miłość, troskę i oddanie. Wszystko nabiera sensu. Nasze istnienie staje się nie tylko egzystencją, ale pozostawia również ślad. Brakuje nam pozornie błahych i oczywistych rzeczy. Wszystko jednak przeminie, a my odzyskamy równowagę. Dostaliśmy lekcję życia. Pytanie, jakie wyciągniemy z niej wnioski? Czy wrócimy do punktu wyjścia, czy pójdziemy do przodu?
